Καμπάνια ενημέρωσης για τον λύκο στα social media από την Καλλιστώ

Post Image

Ο λύκος είναι ένα παρεξηγημένο ζώο, μιας και η συζήτηση για αυτόν γίνεται πολλές φορές με βάση λάθος δεδομένα, προκαταλήψεις και παραπληροφόρηση. Η Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση Καλλιστώ εργάζεται σταθερά εδώ και 20 χρόνια για την βελτίωση των όρων συνύπαρξης του ανθρώπου με την άγρια πανίδα και για την άμβλυνση των συγκρούσεων με αυτήν.

 

Στο πλαίσιο της καμπάνιας για τον λύκο, η οποία πραγματοποιήθηκε με την στήριξη του Πράσινου Ταμείου, δημιουργήθηκε μια σειρά 12 δημοσιεύσεων στα social media. Στόχος των δημοσιεύσεων η επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση των πολιτών για τον λύκο, μακριά από fake news, εκφοβισμούς και προκαταλήψεις.

 

Μπορείτε να δείτε αναλυτικά τις 12 δημοσιεύσεις εδώ:

Λύκος: Ένα σαρκοφάγο θηλαστικό

img

Ο λύκος (Canis lupus) είναι σαρκοφάγο θηλαστικό και ανήκει στην οικογένεια των κυνοειδών, όπως η αλεπού και το τσακάλι. λύκος και σκύλος είναι υποείδη του ίδιου είδους, και άρα πολύ συγγενικά μεταξύ τους.

 

Ο λύκος ζει περίπου 10 χρόνια και το βάρος ενός ενήλικα κυμαίνεται στα 30-45 κιλά. Ο λύκος είναι ζώο κοινωνικό, σχηματίζοντας  αγέλες, οι οποίες αποτελούνται από 5-10 άτομα. Τρέφεται κυρίως με οπληφόρα θηλαστικά. Στην Ελλάδα, ο λύκος είναι ένα προστατευόμενο είδος σύμφωνα με την ελληνική και διεθνή νομοθεσία.

 

Στο παρελθόν, ο λύκος έχει υπάρξει το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη κατανομή στον κόσμο μετά τον άνθρωπο, λόγω της υψηλής προσαρμοστικότητάς του. Ο λύκος κυνηγήθηκε έντονα από τον άνθρωπο, λόγω των ζημιών που προκαλούσε στην κτηνοτροφία, αλλά και λόγω των δεισιδαιμονιών που συνδέονται με την παρουσία του.

 

Στους μύθους και τα παραμύθια ο λύκος παρουσιάζεται συχνά ως “κακός”, “πονηρός” ή “ψεύτης”. Σήμερα, στα χρόνια της κλιματικής κρίσης, ο λύκος μας αποδεικνύει την δυνατότητα του να επιβιώνει σε έναν κόσμο που αλλάζει παίζοντας ένα κομβικό ρόλο στην λειτουργία του οικοσυστήματος.

Πώς γεννιούνται και μεγαλώνουν τα μικρά λυκάκια;

img

Τα λυκάκια γεννιούνται τυφλά και χωρίς ακοή, ανοίγουν τα μάτια τους στις δύο εβδομάδες περίπου και θηλάζουν για περίπου 9 εβδομάδες. Τις πρώτες εβδομάδες παραμένουν κοντά στη φωλιά και στη συνέχεια απομακρύνονται σε αποστάσεις λίγων εκατοντάδων μέτρων. Σε περίπτωση όχλησης κοντά στη φωλιά, η μαμά λύκαινα τα μεταφέρει σε εφεδρική φωλιά.

 

Όταν καλοκαιριάσει ακολουθούν την αγέλη, συνήθως σε μικρά ξέφωτα κοντά σε πηγή νερού με πυκνή βλάστηση, ώστε να παραμείνουν ασφαλή όταν τα ενήλικα άτομα λείπουν προς εξεύρεση τροφής. Μόλις αποκτήσουν τη μόνιμη οδοντοφυΐα τους σε ηλικία περίπου 7 μηνών, αρχίζουν και ακολουθούν την υπόλοιπη αγέλη στις περιπλανήσεις της. Το χειμώνα η αγέλη εισέρχεται στη λεγόμενη «νομαδική φάση» όπου μετακινείται συνεχώς μέσα στα όρια της επικράτειάς της.

Τί τρώνε οι λύκοι για να ζήσουν;

img

Ανά τον κόσμο, την πιο σημαντική τροφή για το λύκο αποτελούν τα μεσαίου και μεγάλου μεγέθους οπληφόρα· είτε άγρια, είτε εκτρεφόμενα/οικόσιτα (κτηνοτροφικά ζώα). Ως κατ’ εξοχήν σαρκοφάγο ζώο, ο λύκος βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας είτε ως θηρευτής ή/και ως νεκροφάγο ζώο.

 

Ο λύκος εμφανίζει τροφική ευελιξία και μπορεί να επιβιώσει κυνηγώντας πολύ μεγάλα σε μέγεθος οπληφόρα όπως η άλκη ή ο βίσωνας, το ελάφι, το ζαρκάδι και το αγριογούρουνο. Παρόλα αυτά, σε περιοχές ή περιόδους όπου τα μεγάλα οπληφόρα απουσιάζουν ή είναι σε χαμηλές πυκνότητες, στρέφεται σε μικρότερα θηλαστικά, κτηνοτροφικά ζώα, απορρίμματα  και υπολείμματα από σφαγεία ή και άλλες ανθρωπογενούς προέλευσης πηγές τροφής.

 

Στην Ελλάδα, οι πληθυσμοί των άγριων οπληφόρων, που εν δυνάμει αποτελούν τροφή για το λύκο όπως το ζαρκάδι, το ελάφι και ο αγριόχοιρος, εμφανίζουν κυμαινόμενες  πυκνότητες στις περισσότερες περιοχές της κατανομής τους. Το ελάφι έχει  εξαφανιστεί από το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας και το αγριόγιδο βρίσκεται σε χαμηλές πυκνότητες  σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν αποκαταστήσει ή διατηρούν με κατάλληλες διαχειριστικές πρακτικές  τους πληθυσμούς τους. Ωστόσο οι πληθυσμοί του αγριόχοιρου εμφανίζουν εκρηκτική αύξηση.

 

Ως εκ τούτου, στην Ελλάδα, ο λύκος βασίζεται τροφικά κυρίως στα κτηνοτροφικά ζώα και στους χώρους απόθεσης απορριμμάτων. Τρέφεται επίσης με  πτώματα ζώων που προέρχονται από σφαγεία, από εγκαταστάσεις με σταβλισμένα βοοειδή ή χοίρους και, όχι σπάνια, επιτίθεται σε κυνηγετικούς ή αδέσποτους σκύλους. Έτσι, είναι συνηθισμένες οι εμφανίσεις λύκων στα περίχωρα μεγάλων πόλεων στις παρυφές ή και μέσα σε χωριά, σε καλλιεργούμενες εκτάσεις και γενικά περιοχές όπου μπορούν να βρουν πιο εύκολα τροφή.

Πώς επιλέγει τον βιότοπο του ο λύκος;

img

Ο λύκος είναι ένα από τα πιο προσαρμοστικά είδη μεγάλων θηλαστικών. Η προσαρμογή του σε ποικίλα περιβάλλοντα και κυρίως στον άνθρωπο και στις ποικίλες δραστηριότητές του, οφείλεται κυρίως στη μεγάλη ευελιξία της συμπεριφοράς του. Οι λύκοι εκτός από τα ακραία περιβάλλοντα όπου μπορούν να ζήσουν, από τις αρκτικές μέχρι τις ερημικές περιοχές, μπορούν να επιβιώσουν σε περιοχές κοντά στον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του.

 

Δύο είναι οι σημαντικότερες παράμετροι που καθορίζουν την επιτυχία επιβίωσης του λύκου: Ο βαθμός ανοχής που δείχνουν οι ανθρώπινες κοινωνίες απέναντι στο είδος και ο ρυθμός με τον οποίο συντελούνται οι όποιες αλλαγές στο βιότοπο του είδους. Απότομες και  και εκτεταμένες στον φυσικό χώρο μεταβολές, περιορίζουν την ικανότητα και την ταχύτητα προσαρμογής του είδους.

 

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορη πληθυσμιακή κατάρρευση του είδους, όπως συνέβη στις ΗΠΑ με την έλευση του λευκού ανθρώπου, όπου οι αλλαγές στον βιότοπο του είδους ήταν τόσο δραματικές και απότομες, όπως η θεαματική μείωση των άγριων οπληφόρων σε συνδυασμό με το ανελέητο κυνήγι του είδους, που δεν έδωσαν την ευκαιρία στους λύκους να προσαρμοστούν ανάλογα.

 

Η επιλογή βιοτόπου από τους λύκους εξαρτάται πολύ από τη διαθεσιμότητα της τροφής. Πολλοί άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους τη ρομαντική εικόνα μιας αγέλης λύκων που ζει στις πιο ακατοίκητες περιοχές, μέσα σε πυκνά δάση μακριά από τον άνθρωπο. Εν μέρει αυτό είναι αληθές, μόνο εφόσον υπάρχει κάτι να φάει εκεί. Σε χώρες όπου υπάρχει αφθονία φυσικής λείας για το λύκο, όντως οι λύκοι επιτελούν  απρόσκοπτα  το ρόλο τους ως θηρευτές και ρυθμιστές των πληθυσμών οπληφόρων αλλά και του οικοσυστήματος ευρύτερα (βλ. παράδειγμα Εθνικού Πάρκου Yellowstone) και ο βιότοπος τους ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με οικοσυστήματα  υψηλής παραγωγικότητας που συντηρούν πληθυσμούς άγριων φυτοφάγων.

Ποια είναι η διασπορά του λύκου στην Ευρώπη και την Ελλάδα;

img

Ο λύκος (Canis lupus) είναι ένα είδος που απαντάται σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, παρά τις σημαντικές πιέσεις που έχει δεχθεί στο παρελθόν από τον άνθρωπο. Τα τελευταία χρόνια, οι πληθυσμοί του λύκου σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν αυξηθεί χάρη σε δράσεις προστασίας και τη φυσική ανάκαμψη των οικοσυστημάτων.

 

Ευρώπη: Σήμερα, η παρουσία του λύκου καλύπτει γεωγραφικά πολλές χώρες, από την Ισπανία και την Ιταλία μέχρι τη Σκανδιναβία, τη Γερμανία και την Πολωνία, ενώ πρόσφατα επαναποίκησε χωρες της δυτικής Ευρώπης από όπου είχε εξαφανιστεί για αιώνες (Βέλγιο, Ολλανδία). Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί εντοπίζονται στα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία. Στη δυτική και κεντρική Ευρώπη, η επιστροφή του λύκου γινεται με πιο αργούς ρυθμούς, ωστόσο είναι σε σταθερή εξέλιξη.

 

Ελλάδα: Στη χώρα μας, ο λύκος εξαπλώνεται κυρίως στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα, με σταθερούς πληθυσμούς στη Μακεδονία, τη Θράκη και τη Θεσσαλία αλλά και νοτιότερα στον Παρνασσό και την Πάρνηθα. Συχνά συναντάται σε δασώδεις περιοχές της ορεινής ζώνης, αλλά και σε ημιορεινές περιοχές με χαμηλή βλάστηση, όπου υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες για την επιβίωσή του. Η παρουσία του λύκου είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της δυναμικής ισορροπίας ενός οικοσυστήματος, σε επίπεδο ρύθμισης πληθυσμών άλλων οργανισμών αλλά και στην ποικιλομορφία της δομής μιας βιοκοινότητας.

 

Η συνύπαρξη του λύκου με τον άνθρωπο είναι εφικτή όταν ακολουθούνται σωστές πρακτικές, αλλά και μέθοδοι αποφυγής των συγκρούσεων, κατανοώντας ταυτόχρονα και τον σημαντικό ρόλο του λύκου στη φύση.

Ποιο είναι το καθεστώς προστασίας του λύκου;

img

Ο λύκος προστατεύεται από τη συνθήκη της Βέρνης και τη συνθήκη της Ουάσινγκτον (CITES), καθώς και από την Οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΕ), σύμφωνα με την οποία ο λύκος θεωρείται ως απόλυτα προστατευόμενο είδος (παράρτημα IV), ενώ απαιτείται η διατήρηση των βιοτόπων του (παράρτημα ΙΙ) στη περιοχή της κατανομής του, νότια του 39ου παράλληλου. Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ζώων της Ελλάδας (2009), ο λύκος ταξινομείται στα τρωτά είδη.

 

Πρόσφατα η πλειοψηφία των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθέτησε την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του λύκου τόσο στο πλαίσιο της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43 όσο και στο πλαίσιο της Σύμβασης της Βέρνης.

 

Δυστυχώς, με λίγες εξαιρέσεις, οι Υπουργοί Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αγνόησαν την έκκληση περισσότερων από 300 οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που τους παρότρυναν να ακολουθήσουν τις συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας και να εντείνουν τις προσπάθειες για την περαιτέρω έμπρακτη στήριξη και ενίσχυση της συνύπαρξης του ανθρώπου με τα μεγάλα σαρκοφάγα.

 

Από την πλευρά της, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβάλλει ως λόγο της επιλογής αυτής την απόδοση μεγαλύτερης ελευθερίας κινήσεων στα κράτη-μέλη της ΕΕ, για τη λήψη μέτρων που θα αποβλέπουν στη μείωση των ζημιών που προκαλούνται στο ζωικό κεφάλαιο από άγρια ζώα και ειδικότερα από τον λύκο, μέσω «ελέγχου του πληθυσμού τους» και υποστήριξη εκστρατειών θανάτωσης λύκων.

 

Ωστόσο, η εφαρμογή των μεθόδων αυτών στέλνει λάθος μηνύματα σχετικά με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των αξιών της συνύπαρξης και της ανοχής στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και αποπροσανατολίζει τις αρμόδιες αρχές και τους αγρότες από την αποφασιστική και καθοριστική επένδυση σε μέτρα πρόληψης ζημιών, που είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος άμβλυνσης των συγκρούσεων μεταξύ λύκων και κτηνοτροφίας, όπως όλες οι επιστημονικές μελέτες τεκμηριώνουν.

Κινδυνεύει ο άνθρωπος από τους λύκους;

img

Οι απρόκλητες επιθέσεις λύκων σε ανθρώπους είναι υπαρκτό αλλά πολύ σπάνιο φαινόμενο στις ανεπτυγμένες χώρες του 20ού και 21ου αιώνα. Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, όπου ζουν πάνω από 62.000 λύκοι κοντά σε περιοχές με εκατομμύρια κατοίκους, οι επιθέσεις λύκων που καταλήγουν σε τραυματισμό ή θάνατο είναι ελάχιστες.

 

Στην Ελλάδα δεν έχουν καταγραφεί απρόκλητες επιβεβαιωμένες επιθέσεις σε ανθρώπους. Μόνο μια επίθεση σε ηλικιωμένη γυναίκα έχει καταγραφεί στην περιοχή της Καστοριάς, κοντά ή εντός εγκατάστασης με κτηνοτροφικά ζώα, η οποία συνδέεται με αναζήτηση τροφής, ενώ έχουν αναφερθεί και λίγες άλλες περιπτώσεις, που δεν έχουν όμως επιβεβαιωθεί.

 

Σε κάθε περίπτωση, η επάνοδος του λύκου σε πολλές περιοχές απαιτεί τη σύνταξη και εφαρμογή διαχειριστικού σχεδίου που θα εστιάζει στην ενημέρωση των κατοίκων, την αντιμετώπιση της εξοικείωσης λύκων με τον άνθρωπο, με την διαχείριση τέτοιων περιστατικών μέσω ειδικού μηχανισμού (π.χ. Ομάδα Άμεσης Επέμβασης), αλλά και την διάδοση και εφαρμογή προληπτικών μέτρων.

Τι μέτρα μπορούν να ληφθούν για τις επιθέσεις λύκων σε κτηνοτροφικά ζώα;

img

Σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, όπου δεν υπάρχουν εκτεταμένες περιοχές χωρίς ανθρώπινες δραστηριότητες, οι ζημιές από τους λύκους είναι ένα υπαρκτό και προβλέψιμο φαινόμενο. Ακόμα και στην περίπτωση που υπήρχαν μεγάλοι αριθμοί από άγρια οπληφόρα ζώα, όπως ο αγριόχοιρος, το ζαρκάδι, το αγριόγιδο ή το ελάφι, ο μεγαλύτερος αριθμός αιγοπροβάτων, η έλλειψη των φυσικών αμυντικών μηχανισμών αποφυγής των θηρευτών, αλλά και οι ασθένειες, τα καθιστούν εύκολη λεία.

 

Οι ζημιές από λύκους στην Ελλάδα αποτελούν ένα υπαρκτό πρόβλημα, δεν είναι όμως κάτι καινούργιο. Οι επιθέσεις είναι πιο συχνές κοντά σε θέσεις αναπαραγωγής της αγέλης, καθότι οι ενεργειακές/τροφικές ανάγκες των λυκόπουλων είναι πολύ μεγάλες, ιδιαίτερα το φθινόπωρο, εποχή που σημειώνονται οι περισσότερες ζημιές στην κτηνοτροφία.

 

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος (πρόληψη) των ζημιών στην κτηνοτροφία δεν υπάρχει μια και μοναδική μέθοδος, αλλά ο συνδυασμός μεθόδων που είναι πιο αποτελεσματικός.

 

Από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους πρόληψης των ζημιών από το λύκο και τα άλλα σαρκοφάγα θηλαστικά, όπως η αρκούδα, είναι η χρήση των σκύλων φύλαξης κοπαδιών, με κατάλληλη εκπαίδευση και σωστή διατροφή. Η επιτήρηση του κοπαδιού μειώνει επίσης σημαντικά τις απώλειες καθώς και η αποφυγή δύσβατων περιοχών κατά τη διάρκεια της βόσκησης. Δυστυχώς όμως, οι ικανότατες ελληνικές φυλές ποιμενικών σκύλων τείνουν να εκλείψουν στη χώρα μας.

 

Σπανιότερα, λύκοι μπορούν να εισέλθουν μέσα στα μαντριά και να προκαλέσουν ζημιές στο κοπάδι, οι οποίες στις περιπτώσεις αυτές είναι σημαντικές. Η βελτίωση της περίφραξης και της ποιότητας κατασκευής μιας στάνης, η τοποθέτηση πιστοποιημένης ηλεκτροφόρας περίφραξης, σε συνδυασμό με την παρουσία ποιμενικών σκύλων μειώνει δραστικά αυτές τις απώλειες.

Επιθέσεις λύκων σε κυνηγετικά σκυλιά

img

Τα τελευταία χρόνια κυνηγετικές οργανώσεις και σύλλογοι εκφράζουν έντονα παράπονα λόγω της αύξησης των επιθέσεων λύκων σε κυνηγετικά σκυλιά σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Το φαινόμενο αυτό παρατηρούνταν ανέκαθεν στην ελληνική φύση, αλλά έχει πρόσφατα ενταθεί.

 

Τα κυνηγετικά σκυλιά έχουν μεγάλη οικονομική και συναισθηματική αξία για τους ιδιοκτήτες τους, και η αντικατάστασή τους είναι δύσκολη. Οι απώλειες κυνηγετικών σκύλων από επιθέσεις λύκων είναι τραυματική εμπειρία, ιδιαίτερα επειδή συνδέονται συχνά με την κατανάλωση των πτωμάτων των σκύλων. Αν και οι επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα αποτελούν μικρό ποσοστό των συνολικών απωλειών ζωικού κεφαλαίου, προκαλούν αύξηση της αρνητικής εικόνας για τους λύκους και συνθήκες πίεσης για τη νομιμοποίηση της θανάτωσής τους.

 

Η αντιμετώπιση της θήρευσης κυνηγετικών σκύλων πρέπει να γίνεται ανά περίπτωση, με την αξιολόγηση των περιστατικών από εξειδικευμένους κτηνιάτρους και τη χρήση γενετικής ανάλυσης για τον καθορισμό του αίτιου. Δύο κύριες προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται για την πρόληψη του ζητήματος, η αποφυγή επικίνδυνων περιοχών και η χρήση ενεργητικών μέτρων απώθησης. Η δημιουργία χαρτών επικινδυνότητας, βασισμένων σε χωρική στατιστική ανάλυση των περιστατικών, βοηθά στην πρόβλεψη των πιο πιθανών περιοχών θήρευσης.

 

Επιπλέον, η ενεργητική προστασία των κυνηγετικών σκύλων με τη χρήση ειδικών γιλέκων, τα οποία μπορεί να είναι παθητικοί απωθητές από αδιάτρητο υλικό ή δευτερογενείς απωθητές με ηλεκτρική εκκένωση, έχει δοκιμαστεί με θετικά αποτελέσματα στη Σουηδία και τη Γερμανία. Μάλιστα, η Σουηδική κυβέρνηση επιδοτεί την αγορά προστατευτικών γιλέκων με 200-400 ευρώ σε περιοχές με συχνές επιθέσεις λύκων.

Ποια είναι η επίδραση του λύκου στα ελάφια;

img

Το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus) στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδυνεύον είδος. Το συναντάμε στην Οροσειρά της Ροδόπης και στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας. Η επίδραση του λύκου στα ελάφια είναι σημαντική, καθώς αποτελεί σημαντική τροφική πηγή όντας ένα μεγάλο και βαρύ ζώο, με ανάλογη βιομάζα.

 

Το κόκκινο ελάφι ευνοήθηκε από τις πυρκαγιές του 2007 στην περιοχή της Πάρνηθας καθώς δημιουργήθηκαν ανοικτές εκτάσεις με χορτολιβαδική βλάστηση σε σημεία όπου πριν υπήρχε πυκνή δασική βλάστηση. Έτσι, όταν ο λύκος επανεμφανίστηκε το 2012 στην περιοχή μετά από δεκαετίες απουσίας βρήκε έναν ακμάζοντα πληθυσμό ελαφιού περίπου 1.200 ατόμων. Πολύ γρήγορα τα ελάφια της Πάρνηθας αποτέλεσαν την κύρια τροφή των λύκων με αποτέλεσμα οι λύκοι να παραμείνουν και να αναπαραχθούν με επιτυχία στην περιοχή.

 

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι επιστήμονες πρέπει να μελετήσουν περαιτέρω την αλληλεπίδραση ελαφιού και λύκου στην περιοχή της Πάρνηθας και να λάβουν μέτρα διαχείρισης, σε συνεργασία με την αρμόδια Μονάδα Διαχείρισης του ΟΦΥΠΕΚΑ.

 

Αντίστοιχη τροφική πηγή για τον λύκο αποτελεί και το αγριογούρουνο, το οποίο συναντάται σε πολλές περιοχές της χώρας και σε πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς σε σχέση με το κόκκινο ελάφι.

Οδηγίες βελτίωσης της συνύπαρξης ανθρώπου – λύκου

img

1) Μαθαίνουμε για το λύκο: Η κατανόηση των συνηθειών και των αναγκών του είδους μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συγκρούσεων και στην προώθηση της συνύπαρξης.

 

2) Σεβόμαστε τον χώρο τους: Αποφεύγουμε την προσέγγιση φωλιών ή περιοχών όπου οι λύκοι μπορεί να μεγαλώνουν τα μικρά τους.

 

3) Προσέχουμε πού πετάμε σκουπίδια: Τα υπολείμματα τροφών και απορρίμματα που πετάμε στη φύση μπορεί να προσελκύσουν λύκους σε κατοικημένες περιοχές.

 

4) Λαμβάνουμε μέτρα προφύλαξης για τα κτηνοτροφικά ζώα: Χρησιμοποιούμε ασφαλή και αποτελεσματικά μέτρα προστασίας για τα κτηνοτροφικά ζώα, όπως οι ηλεκτροφόρες περιφράξεις, οι σκύλοι φύλαξης κοπαδιών, για την αποτροπή επιθέσεων λύκου σε κτηνοτροφικές μονάδες αλλά και σωστές πρακτικές επιτήρησης των κοπαδιών.

 

5) Κρατάμε με λουρί τα κατοικίδια σκυλιά: Τα κατοικίδιά μας πρέπει να είναι δεμένα με λουρί και υπό σταθερή επιτήρηση όταν βρισκόμαστε σε περιοχές όπου μπορεί να συναντήσουμε λύκο.

 

6) Παραμένουμε ψύχραιμοι/ες σε τυχόν συναντήσεις: Αν συναντήσουμε λύκο στη φύση, παραμένουμε ήρεμοι και αποφεύγουμε τις απότομες κινήσεις. Απομακρυνόμαστε αργά και δίνουμε στο ζώο τον απαραίτητο χώρο διαφυγής.

 

7) Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες διατήρησης: Συμμετέχουμε σε τοπικές πρωτοβουλίες και δράσεις με στόχο την προστασία των λύκων και του φυσικού τους περιβάλλοντος. Υποστηρίζουμε πολιτικές και πρακτικές που δίνουν προτεραιότητα στη συνύπαρξη και τη βιώσιμη διαχείριση της άγριας ζωής.

Ανάγκη και ζητούμενο η συνύπαρξη ανθρώπου και λύκου

img

Επί αιώνες ο άνθρωπος προσπαθούσε να χαλιναγωγήσει τις δυνάμεις της φύσης, ώστε να εξασφαλίσει μια πιο άνετη και ασφαλή διαβίωση. Η πραγματική, όμως, πρόκληση που προέκυψε τα τελευταία χρόνια είναι αν τελικά και πώς θα καταφέρει να προστατέψει τον ίδιο τον πλανήτη στον οποίο ζει, από τις δικές του ανεξέλεγκτες δυνάμεις.

 

Σε αρκετές χώρες του δυτικού κόσμου ο λύκος αποτελεί ένα νέο, διαφορετικό αυτή τη φορά, σύμβολο. Αυτό της μεταστροφής της στάσης του ανθρώπου απέναντι στη φύση και στον φυσικό κόσμο, από κάτι το «εχθρικό» και «απειλητικό», σε κάτι άξιο αλλά και αναγκαίο να προστατευτεί.

 

Η βιώσιμη συνύπαρξη ανθρώπου και λύκου παραμένει μέχρι και σήμερα πρόκληση και ζητούμενο. Στη διαδικασία αυτή ίσως μπορέσουμε εμείς οι άνθρωποι να μιμηθούμε το ζώο αυτό, στην πιο ξεχωριστή και θαυμαστή από όλες τις ιδιότητες και ικανότητες του, αυτή της κοινωνικής οργάνωσης και αλληλεγγύης για την επιβίωση σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει.

*Το έργο «Υποστήριξη δράσεων για τη βελτίωση των όρων συνύπαρξης ανθρώπου – λύκου στην Ελλάδα» υλοποιείται στο πλαίσιο του Άξονα Προτεραιότητας 4 «ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ», του χρηματοδοτικού προγράμματος «ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 2022» με κύριο δικαιούχο την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” και συνολικό προϋπολογισμό ύψους 50.000€. Χρηματοδότηση: Πράσινο Ταμείο.